afb.
Dennis Bekkers
's-Hertogenbosch 29 november 1980
Henk Mees en Piet Lauwen
Carrière hangt in knipsels aan de koelkast
|
"Na Londen gaat mijn leven er heel anders uitzien. Er is in het leven immers meer dan sport alleen." Begin dit jaar is Dennis Beldcers er nog van overtuigd, dat hij in de Britse hoofdstad voor de tweede keer zijn taekwondo-kunsten mag laten zien. Op het Olympisch Kwaiificatietoernooi eind januari in Kazari zakt de Bosschenaar echter voor het toelatingsexamen. En mag hij eerder van het 'echte leven' gaan gemeten dan gepland. In 2008 is Bekkers nog wel van de partij in Beijing, waar hij op de zevende plaats eindigt. "Tijdens zo'n Olympisch toernooi hoefje eigenlijk maar vier partijtjes te winnen om goud te veroveren. Je begint met zestien man, vervolgens blijven er acht over, daarna vier en tenslotte twee." In de eerste ronde verliest de Bosschenaar nipt met 4-3 van de Koreaan Son Taejin, die later de gouden medaille in de wacht sleept. De weg | 112 |
|
via de achterdeur naar het brons levert ook niets op. In de herkansing blijkt de Turk Servet Tazegul te sterk voor hem. Dennis Bekkers, geboren 29 november 1980, groeit op aan de Jacob van Maerlantstraat in Den Bosch. Aanvankelijk bestaat zijn sportieve leven uit voetballen bij BLC. Later krijgt hij ook belangstelling voor taekwondo. "Het begon bij de sportschool van Louis van Esch. Ik was daar al snel zo goed dat ik een keuze moest maken en het voetballen liet vallen." Het blijkt een juiste keuze te zijn. Binnen twee jaar haalt Dennis de zwarte band en in 1993 (net 13 jaar oud) pakt hij zijn eerste Nederlandse juniorentitel. Inmiddels is hij tienvoudig Nederlands kampioen. Sydney 2000 komt voor hem nog te vroeg. "Ik mocht wel aan de kwalificatiewedstrijden meedoen maar was nog te jong en had te weinig ervaring." Ook vier jaar later in Athene is Bekkers er nog niet bij. "We hadden toen een grote groep met kanshebbers, waarvan het niveau dicht bij elkaar lag. Het was wel een domper dat ik er uiteindelijk niet naartoe mocht." Er zijn strikte regels vastgelegd om het aantal sporters op de Olympische Spelen binnen de perken te houden. Elk land mag maximaal twee dames en twee heren afvaardigen. Dat gaat via allerlei kwalificatietoernooien, waarop plaatsen te verdienen zijn. Zo was in Kazan een plaats bij de eerste drie een eis. De verdiende plaatsen gelden ovengens voor het land en niet op persoonlijke titel. Daarover beslist later de bond. Het is dus helemaal niet zeker dat een sporter, die een plaats binnensleept, ook daadwerkelijk aan de start staat, In 2008 kan men niet meer om Bekkers heen: hij kwalificeert zich. "Ook toen was de concurrentie groot. Veel sporters uit het zuiden: Tilburg, Den Bosch, Nijmegen en Venray. Het wereldje bleef klein en er was altijd al sprake van vriendjespolitiek. Maar ja, dat kon je altijd wel hard roepen, maar het was nooit te bewijzen." Bekkers is er in ieder geval bij in Beijing en geniet daar met volle teugen. "Het is een heel bijzonder evenement. Je hoort tot de wereldtop en hebt zelfs kans op een me- | 113 |
|
daille. De hele entourage en de sfeer zijn met niets te vergelijken. Een heel ander gevoel dan bij EK's en WK's. Hier ben je met 10.000 man met van elke sport de besten van de wereld. En je hebt allemaal maar één doel voor ogen: goud. In China klopte ook alles precies. De appartementen, de eetzaal ... zoiets had men nog nooit meegemaakt. Dat zal in de toekomst moeilijk te overtreffen zijn." Als taekwondoka komt Bekkers in de vedergewichtklasse (62-67 kg) uit. Absoluut hoogtepunt in zijn loopbaan is de eerste plaats bij het EK van 2006 in Bonn. Daarvoor en daarna verovert hij Europees naast zilver (2005) ook brons (2002 en 2008). Bij de mondiale titelstrijd moet hij zowel in 2005 als in 2007 genoegen nemen met de derde plaats. Ook zijn twee militaire wereldtitels mogen er zijn. Plakboeken of zo houdt Bekkers niet bij. Krantenknipsels etcetera hangt hij gewoon aan de koelkast. Dat heeft het voordeel dat hij dagelijks eventjes terug kan blikken. In 2006 koopt hij een huis aan de Buitenpepersdreef. Niet van met sport verdiend geld. "Ik had inmiddels een vaste baan bij defensie. Bij mijn sport zelf moet je eerder geld toeleggen dan dat je iets verdient. Het is al heel mooi dat je van je hobby je beroep kunt maken." Aanvankelijk lijkt het er nog op dat Bekkers de kost moet verdienen met zijn handen. "Via de LTS op Oost en later West ben ik aan een opleiding MBO-bouwtechniek begonnen. In 1998 stopte ik met die opleiding om in dienst te treden bij de Koninklijke Landmacht." Vol trots meldt het Ministerie van Defensie nu nog op de website: "Op 24 augustus 1998 start soldaat Dennis Bekkers in Woensdrecht aan een militaire opleiding tot grondverdediger bij de Koninklijke Luchtmacht. Na de opleiding wordt hij korporaal en ingezet voor de beveiliging van Vliegbasis Volkel. Dennis Bekkers werkt inmiddels als onderofficier voor Squadron Coördinatie Cel bij het 640 Squadron op de vliegbasis waar hij in 2004 wordt bevorderd tot sergeant. Naast deze werkzaamheden is Dennis ook ambassadeur van de Koninklijke Luchtmacht en lid van de Defensie Topsport Selectie. Op deze manier combineert hij taekwondo op topniveau met militaire taken." De laatste jaren groeien ook bij het Ministerie van Defensie de bomen echter niet meer tot in de hemel. De Defensie Topsport Selectie is danig uitgedund. Er is alleen nog geld en ruimte voor judo en atletiek. De financiële middelen en privileges voor de andere topsporters zijn of stopgezet of teruggeschroefd. Onder anderen Van Gelder, Verwijlen, Kocabas, Lenders en Bekkers zijn de dupe. "Eigenlijk zijn we gewoon wegbezuinigd. Dat wilde niet zeggen dat we van de ene dag op de andere op straat kwamen te staan: ik werk nog steeds bij Defensie. Maar of contracten verlengd worden is de vraag." Bekkers pendelt dus nog steeds op en neer tussen de Buitenpepersdreef en vliegbasis Volkel. Nu nog kan hij daar sport en hobby combineren, maar een stuk minder dan in de 'betere' tijden. En blijft hij vijf dagen in de week vijf uur per dag trainen. "Ik ben inmiddels al op leeftijd voor een taekwandoka. De gemiddelde leeftijd van de toppers | 114 |
|
ligt tussen de 20 en 25 jaar. Als ruime dertiger ben ik steeds vaker de oudste deelnemer bij een toernooi." In 2008 begint hij hij fitter dan ooit aan de Olympische klus. Mede met dank aan Nelson Saenz Miller. De negenvoudige Cubaanse kampioen heeft dan al een paar jaar de Nederlandse selectie onder zijn hoede. "Er was een hoop veranderd sinds het vertrek van Henk Meijer als bondscoach. We haalden een hoger niveau op weg naar de Spelen." Saenz Miller slaagt erin binnen het Nederlandse taekwondowereldje de 'eilandencultuur' te doorbreken. Hij kiest in 2005 voor een centrale aanpak. Geen scheldende, slaande of schreeuwende clubcoaches meer bij internationale toernooien naast de mat. 'Meer samenwerking, een betere combinatie en meer centrale trainingen' is zijn credo. Dat hij daarbij op veel heilige huisjes stuit is niet verwonderlijk. Met nog geen 10.000 leden is de Taekwondobond een relatief kleine bond binnen Nederland. Met zijn plannen vindt Saenz Miller wel gehoor bij NOC*NSF en komt er meer armslag voor zijn missie. Het jaar 2012 brengt voor Dennis Bekkers niet het door hem zo gehoopte mooie afscheid van zijn loopbaan met een Olympische plak. Op 29 januari meldt de Taekwondo Bond Nederland vanuit Kazan nadat Dennis is doorgedrongen tot de halve finale van het EKT op de website: "Dennis bracht deze spannende partij tot een 7-7 gelijke stand, waarna hij de ronde moest vechten om de golden point. Ook deze ronde bleef onbeslist en was het de keuze aan de scheidsrechters. En helaas de keuze viel op de Pool Michal Loniewski. Dennis was de eerste twee rondes sterker, maar in de laatste ronde overtuigde de Pool, waardoor de scheidsrechters voor hem moesten kiezen. In de herkansing om de derde plaats, die nog recht gaf op een Olympische kwalificatie, verloor Dennis in de laatste ronde met 6-2 van Husarov uit Oekraine." Op 4 maart twittert Dennis Bekkers: "le dag Opleiding Taekwondotrainer geslaagd. Was een leerzame dag met leuke cursisten. Super!!!." Het nieuwe leven van Bekkers is begonnen. Een reis naar Bali ter vervanging voor Londen staat geprogrammeerd. Of hij zijn vriendin Vanessa (hockeyster bij Liempde 3) daar een voorstel zal doen wil Bekkers nog niet onthullen. Wat er daarna gaat gebeuren is wel redelijk zeker. "Ik ga zeker iets in de sport doen en niet bij Defensie." Met zijn verleden kan het niet anders dan dat Bekkers training en coaching van taekwondotalenten gaat doen. Daar is in Nederland dringend behoefte aan. "Onze generatie wordt langzaam te oud om internationaal nog aan de top te kunnen staan. Tommy Mollet, de inmiddels gestopte Ferry Greevink en ik zijn al dertigers. Opvolging zie ik helaas zo gauw nog niet. Bij het NK heb ik, als coach van mijn club Louis van Esch wel een paar talentjes gezien, maar te weinig. En de jeugd van nu wil niet alles meer geven, zoals wij dat wel hebben gedaan." Er is dus werk aan de winkel voor 'opa' Bekkers. Zo voelt hij zich niet, maar in de wedstrijdarena noemen zijn tegenstanders hem wel zo. | 115 |
Olympische sporen in s-Hertogenbosch (2012) 112-115
Artikelen
| 2012 |
Henk Mees en Piet LauwenDennis Bekkers : Carrière hangt in knipsels aan de koelkastOlympische sporen in 's-Hertogenbosch (2012) 112-115 |
|
| 2013 |
Taekwondoka Dennis Bekkers gestopt: 'Steeds moeilijker om niveau bij te houden'DEN BOSCH - Taekwondoka Dennis Bekkers uit Den Bosch heeft besloten om een punt te zetten achter zijn carrière. De 32-jarige Bekkers kan niet meer de motivatie opbrengen om zijn topsportloopbaan voort te zetten. "Taekwonda is een passie van me."
Leon Reyes | Omroep Brabant 18 januari 2013
|
Bossche Encyclopedie |